| บทคัดย่อ |
การศึกษาในครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อการศึกษาต้นทุนและผลตอบแทนการทางการเงินของเกษตรกร และการวิเคราะห์ ผลตอบแทน การปลูกข้าวอินทรีย์ในเขตพื้นที่จังหวัดเพชรบูรณ์ของเกษตรกรผู้ปลูกข้าวอินทรีย์ในพื้นที่ 8 อำเภอ ได้แก่ อำเภอเมือง อำเภอหล่มสัก อำเภอน้ำหนาว อำเภอเขาค้อ อำเภอเขาค้อ อำเภอหนองไผ่ อำเภอชนแดน อำเภอวังโปร่ง และอำเภอศรีเทพ จำนวน 70 ราย รายการประเมินต้นทุน-ผลตอบแทนจากการปลูกข้าวอินทรีย์ในจังหวัดเพชรบูรณ์โดยแบ่งแยกตามขนาดพื่นที่ในการผลิต คือพื้นที่ขนาดเล็ก (1-10 ไร่) พื้นที่ขนาดกลาง (11-29 ไร่) และขนาดใหญ่ (30 ไร่ขึ้นไป) พบว่า ต้นทุนการผลิตข้าวอินทรีย์ของเกษตรกรพื้นที่ปลูกขนาดเล็ก มีต้นทุนต่อหน่วยต่ำที่สุด คือ 16.37 บาท/กิโลกรัม รองลงมาคือพื้นที่ขนาดใหญ่ มีต้นทุนต่อหน่วย 17.90 บาท/กิโลกรัม และพื้นที่ขนาดกลางมีต้นทุน 19.01 บาท/กิโลกรัม ตามลำดับ โดยหากเปรียบเทียบระหว่างเกษตรกรทั้ง 3 กลุ่ม จะเห็นได้ว่าเหษตรหรที่การปลูกข้าวอินทรีย์ในพื้นที่ขนาดเล็ก 1-10 ไร่ มีมูลค่าปัจจุบันสุทธิ (NPV) เท่ากับ 35,745.90 บาท และค่าอัตราส่วนผลประโยชน์ต่อต้ทุน (B/C) เท่ากับ 1.60 มากกว่าเกษตรกรที่ปลูกข้าวอินทรีย์ในพื้นที่ขนาดใหญ่และขนาดกลางซึ่งมีมูลค่าปัจจุบันสุทธิ (NPV) เท่ากับ 31,957.16 บาท และ 21,519.88 บาท ค่าอัตราส่วนผลประโยชน์ต่อต้นทุน (B/C) เท่ากับ 1.55 และ 1.40 สำหรับการวิเคราะห์ต้นทุนการผลิตข้าวอินทรีย์เปรียบเทียบรายอำเภอของจังหวัดเพชรบูรณ์ พบว่าอำเภอเขาค้อมีต้นทุนในการปลูกข้าวอินทรีย์ต่ำสุด คิดเป็นจำนวนเงินเฉลี่ย เท่ากับ 12.25 บาทต่อกิโลกรัม รองลงมาเป็นอำเภอหนองไผ่ มีต้นทุนเฉลี่ยเท่ากับ 12.69 บาทต่อกิโลกรัม อำเภอหล่มสัก มีต้นทุนเฉลี่ยเท่ากับ 12.81 บาทต่อกิโลกรัม โดยพื้นที่อำเภอเขาค้อ มีอัตราส่วนผลประโยชน์ต่อต้นทุน (B/C) สูงสุดเท่ากับ 2.29 รองลงมาเป็นพื้นที่อำเภอหนองไผ่ และอำเภอหล่มสัก มีค่าเท่ากับ 2.21 และ 2.14 พบว่าการลงทุนปลูกข้าวอินทรีย์ของกษตรกรทั้ง 3 ขนาดมีความเป็นได้ในการลงทุนโดยเฉพาะเกษตรกรที่ปลูกข้าวอินทรีย์ในพื้นที่ขนาดเล็ก
The Purpose of this study is to study the cost and benefit of the agricultural financial benefit analysis and organic rice cultivation in the district of Phetchabun province. Farmers in the area 8 organic rice district; District, Lom Sak district. Khao Kho, Nong Phai district, Chon Daen district, Wang Pong district and Srithep district of 70 list items assess the cost-benefit from planting organic rice in Phetchabun province by divided by area size in the production. Is a small area (1-10 rai) area medium (11-29 rai) and large (30 rai or above), it was found that the cost of production of organic rice planting area and small farmers Cost per unit is the most 16.37 per kilogram, followed by large area, cost per unit 17.90 per kilogram, and the area size. Cost per unit 19.01 per kilogram, respectively. By comparing between farmers and 3 groups. It can be seen that the organic rice cultivation in a small space 1-10 rai , Net Present Value (NPV) was 35,745.90), and the Benefit Cost ratio (B / C) was 1.60 more farmers grow organic rice in the area of large and medium, which has a Net Present Value (NPV) was 31,957.16, respectively. 21,519.88), and the benefit-cost ratio (B / C) was 1.55 and 1.40 for cost analysis and comparison of organic rice production district of Phetchabun Province found in organic rice Khao Kho cost minimum. Thinking is the average of 12.25 per kilogram, followed by Nong Phai district; average cost equals 12.69 per kilogram. The rivers are equal 12.81 average cost per kilogram. The area of Khao Kho the benefit-cost ratio (B / C) was highest, followed by 2.29 areas of Nong Phai district and Lom Sak. Equals 2.21, and 2.14. Organic rice production in all three farm sizes are worthwhile especially most favorable in the case of small farm size.
|
|---|
