| บทคัดย่อ |
จากการศึกษาและวิจัยในชั้นเรียนเรื่องการมีส่วนร่วมในการเรียนการสอนแบบบูรณาการ รายวิชาความจริงของชีวิต โดยดารเน้นที่ผู้สอนเรียนเป็นสำคัญจะช่วยพัฒนาผู้เรียนในทุกด้าน ทั้งด้านร่างการอารมณ์ สังคม สติปัญญา ทั้งด้านความรู้ ทักษะและเจตคติ (ลักษณะนิสัย) และทั้งด้าน IQ (Intelligence Quotient) และด้าน EQ (Emotional Quotient) ซึ่งจะนำไปสู่ความเป็นคนเก่ง คนดี และมีความสุข การจัดกิจกรรมที่ผู้เรียนได้วิเคราะห์ วิจารณ์ สร้างสรรค์ศึกษาและค้นคว้าได้ลงมือปฏิบัติจนเกิดการเรียนรู้และค้นพบความรู้ด้วยตนเอง
สรุปผลการวิจัย
1. การจัดกิจกรรมและการให้อิสระในการคิดหรือนึกของนักศึกษา นักศึกษามักจะทบทวนถึงสิ่งที่ตนมีประสบการณ์มาก่อน จึงแสดงความรู้สึกนึกคิดออกไปตามที่ตนมีประสบการณ์ ถ้าผู้สอนเป็นผู้ช่างสังเกตสิ่งที่นักศึกษาแสดงออกโดยอิสรเสรีก็จะทราบสภาพปูมหลังและความสนใจตลอดจนความรู้สึกนึกคิด ความชอบ ไม่ชอบ
2. กิจกรรมจะสะท้อนให้เห็นสิ่งต่างๆ
บุคลิกภาพ ประสบการณ์ ความรู้สึกนึกคิด เจตคติ แนวความคิดจินตนาการการใช้ภาษา(พัฒนาการทางภาษา) ไหวพริบปฏิภาณ
3. กิจกรรมการคิดแก้ปัญหาเรื่องใดๆส่วนใหญ่ มักจะมองไปที่บุคคลอื่น เช่น ผู้บริหาร ผู้มีอำนาจ ฯลฯ เป็นต้น แต่จะไม่มองว่า จุดที่ควรเริ่มต้นของการเปลี่ยนแปลงที่แท้จริง ควรเริ่มจากที่ตัวเราเองก่อนเป็นเบื้องต้น และเมื่อทุกคนคิดเช่นนี้ ก็จะเป็นการเริ่มต้นที่จะเป็นความจริงได้รวดเร็วดีกว่ารอให้คนอื่นเริ่มต้นก่อนแล้วจึงจะเป็นฝ่ายตาม
4. การที่ทุกคนหยุดนิ่ง หรือพยายามเพียงเล็กน้อยไม่จริงจัง ก็ย่อมไม่เป็นผลสำเร็จ จะเป็นผลสำเร็จได้ก็จะต้องพยายามอย่างเต็มที่ ผู้เริ่มต้นก่อนก็จะเป็นผู้สำเร็จก่อน
5. การทำงาน ก็เหมือนกับการที่เราชี้มือไปที่บุคคลอื่นไม่รู้ว่าใครควรจะเป็นผู้เริ่มต้นก่อนเหมือนกับการเกี่ยงงอนกัน โดยต่างคนต่างชี้ไปที่คนอื่น แต่คนอื่นก็ชี้ไปที่คนอื่นๆ ต่อไปจนหาคนเริ่มต้นไม่ได้ สิ่งที่ต้องการสิ่งที่คาดหวังก็ไม่มีทางสำเร็จ
6. การให้ข้อสังเกตมือที่ชี้ไปที่ผู้อื่นนั้นเป็นข้อเตือนใจว่า การที่เราชี้ไปที่คนอื่น 2 นิ้วนั้นนิ้วที่ชี้งอมาหาตนเองมีถึง 3 นิ้ว และเตือนให้เรารู้ว่า เราเองที่ควรเป็นผู้เริ่มต้น
7. ข้อคิดสำหรับทุกคนก็คือวัตกรรมและสิ่งที่คิดว่าจะเป็นประโยชน์ต่อการเรียนการสอนนั้น ครูจะเป็นผู้ริเริ่มการเปลี่ยนแปลง โดยการนำไปใช้ด้วยตนเอง ไม่จำเป็นต้องรอให้คนอื่นมาชี้แนะเริ่มต้นให้ก่อนเราจึงจะตามการเริ่มต้นที่ตัวเราเองเป็นสิ่งที่ดีที่สุด
8. การจัดการความรู้แบบไตรสิกขา เป็นกระบวนการเรียนรู้ที่เปิดโอกาสให้ผู้เรียนได้ปฏิบัติกับสิ่งที่เรียนจริงๆ แล้วพิจารณาให้เป็นประโยชน์ คุณ โทษ ตามความเป็นจริง ด้วยการลงมือปฏิบัติ
9. การจัดกิจกรรมการเรียนรู้โดยการสร้างศรัทธาปสาทและต้องมียโสมนสิการเป็นการจัดกระบวนการเรียนรู้ที่ให้ผู้เรียนได้ใช้ความคิดที่ถูกวิธี คิดเป็น หรือคิดอย่างเป็นระบบ รู้วิธีหาเหตุผล สืบสาว แยกแยะปัญหาได้ โดยไม่เอาอัตตาความเป็นตัวตนของตนเองเข้าจับ “โยนิโส” เป็น เหตุ ต้นเหตุ แหล่งเกิด ปัญหา อุบาย วิธีการ “มนสิการ” การกระทำในใจ การคิด การคำนึง ใส่ใจ พิจารณา เมื่อรวมเป็น
โยนิโสมนสิกา หมายถึง การกระทำในใจโดยหยาบคาย โดยนำหลักการแสวงหาความรู้ตามแนวอริยสัจ 4 มาใช้และนำไปปฏิบัติในชีวิตประจำวัน
According to the classroom research “Integrated Instructional Participation of the Reality of Life Subject”, it mainly focused on the development to students. The students needed to improve physical growth, emotion, society, intelligence, knowledge, skills, attitude, intelligence quotient (IQ) and emotional quotient (EQ). Theses qualifications led them to be an intelligent, good and happy person; therefore, the classroom operations had to encourage the students to think, criticize, brainstorm and search through self-learning by self-doing
The summary of research results:
1. Activity arrangement and independent thinking for student The students always revised their old experiences, so it showed the students’ thinking according to their experiences. If the teacher observed the students’ independent performances, he would know the students’ background, interests, way of thinking, liking and disliking.
2. Activity reflecting other dimensions The activity reflected students’ personality, experiences, sentiment, attitude, creativity, language progress, resourcefulness and wisdom.
3. Activity for problems solutions Mainly the activity was relied on an individual, for example, an executive and an authoritarian etc., but the real change should begin from oneself. Whenever anyone thought, it was a beginning of realityin a short time. It was better than waiting for others began, and we had to follow them.
4. Everybody was motionless or without enough attempt. It was a symbol of failure because the achievement came up with the extreme diligence; therefore the beginner would be an achiever.
5. Working pictured a person directed another to do whatever he wanted. They were unsure and unwilling to be the leader of the group, but they left others did. Therefore, their expectations were not achieved.
6. The observation when a person pointed at others showed that when we pointed at anybody with two fingers and then three fingers came to us immediately. This reflected that we should be the leader.
7. The ideas for everyone were culture and beneficial things for instruction. The teacher was a leader of change and able to apply into oneself. It was wasted of time if we had to wait for others and we followed them all the time. The most importance was beginning from us.
8. Knowledge management based threefold training; morality, concentration and wisdom, was an instructional approach to open an opportunity for the students to learn through real situations. The students were encouraged to consider benefits, kindness and wickedness indeed through their actions.
9. Learning activity was operated by building up the students’ belief and critical reflection in order to make them think correctly and systematically. The students needed to find causes and reasons and classify problems without self-egoism. They had to use “thoroughly” as a cause or an origin of the problem and then use “contemplate” as a critical thinking. When they use both of them together it reflected that mind-making with consideration and also applied the principle of Four Noble Truths to daily working and life.
|
|---|
