| ชื่อโครงการวิจัย (EN) |
The Construction of Integrated Model of Community Management for Sufficiency and Sustainability of Ban Pabong Village,Taboa Sub-district, Muang Distrct, Phetchabun Province
|
|---|
| บทคัดย่อ |
การสร้างรูปแบบการบริหารจัดการชุมชนแบบบูรณาการ สู่ความพอเพียงและยั่งยืน ของชุมชนบ้านป่าดง ตำบลตะเบาะ อำเภอเมือง จังหวัดเพชรบูรณ์ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาบริบทของการบริหารจัดการในชุมชน การสร้างเสริมศักยภาพและการร่วมมือเพื่อพัฒนาชุมชน และการสร้างรูปแบบการบริหารจัดการชุมชนแบบบูรณาการ เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพที่อาศัยการวิจัยปฏิบัติการแบบมีส่วนร่วม โดยใช้กระบวนการเรียนรู้ที่หลากหลายกับตัวแทนกรรมการหมู่บ้าน ผู้นำชุมชน รวมทั้งปราชญ์ชาวบ้านที่อาศัยอยู่ ณ ชุมชนบ้านป่าปง ผลการวิจัยสรุปได้ดังนี้
สภาพการบริหารจัดการชุมชน ด้านกายภาพและสวัสดิการส่วนใหญ่องค์การบริหารส่วนตำบลตะเบาะเป็นผู้กำกับดูแล ผู้ใหญ่บ้านและผู้นำชุมชนมักเป็นผู้กำกับดูแลกิจกรรมของชุมชน การดำเนินกิจกรรมกลุ่มส่วนใหญ่ไม่เป็นรูปธรรม ชาวบ้านไม่ชอบแสดงความคิดเห็น มีความรักปรองดองกันในหมู่ญาติมิตร มีการปลูกข้าวและผักสวนครัวไว้บริโภค แต่ยังขายความรู้ในการพัฒนาคุณภาพชีวิต ส่วนปันหาได้แก่ ต้นทุนการผลิตสูง ราคาผลผลิตตกต่ำ ค่าครองชีพสูง กระแสโลกาภิวัตน์และวัตถุนิยมสำหรับการพัฒนาศักยภาพของชุมชนควรเริ่มจากกลุ่มนำร่องและขยายผลต่อไป โดยจัดกระบวนการเรียนรู้ที่หลากหลาย มีการเสริมแรง ติดตามผล และประชาสัมพันธ์อย่างต่อเนื่อง ผู้นำชุมชนต้องมีภาวะผู้นำและประสานประโยชน์กับภาคี
สำหรับรูปแบบการบริหารจัดการชุมชน ควรแบ่งเป็น 4 ด้าน ได้แก่ 1) การรับรู้สมาชิกโดยชุมชนควรเสริมสร้างศักยภาพให้ทุกคนให้มีส่วนร่วม ผลักดันกลุ่มและเครือข่ายให้บรรลุวัตถุประสงค์ 2) การออมทรัพย์ และจัดการบริหารชุมชนในรูปของคณะกรรมการและตรวจสอบได้ 3) การอนุรักษ์และใช้ธรรมชาติและและทรัพย์สินของชุมชนอย่างมีประสิทธิภาพ 4) ดำรงชีวิตตามแนวเศรษฐกิจพอเพียงในทุกครัวเรือนพัฒนาคุณภาพชีวิตด้วยกระบวนการเรียนรู้ที่หลากหลายมีติดตามผลและประชาสัมพันธ์อย่างสม่ำเสมอ
The research aimed to study the background of community management, potentials enhancement and the participation in developing the community and to construct the integrated model of community management. The research complied with the participatory quality method by using multi learning process with the villager representatives, community leaders, and folk scholars who lived at Ban Pabong Village. The findings revealed as the followings.
The Taboa Sub-district Administration Organization itself directed the administration in the area of physical features and welfares while the village head and the community leaders directed the activities of their communities. Most activities were performed in an informal style and the villagers did not like to express their opinions. They loved each other and built up harmony among their relatives. As for vocation, they grew rice and did home economy garden but lacked knowledge to develop their life quality. The problems faced were found to be high production capital, regressed price, high living cost, and globalized and materialize trend. Developing the potentials for the community was suggested to initiate in a pilot group and extend to others through variety of learning process, encouragement, following up, and continuous public relation. Besides, the leaders were recommended to have leadership and coordinate with the partners.
The model of administration was categorized into 4 groups: 1) Having unity requiring the communities to strengthen potentials for every member so as to push the groups and networks to reach the goals; 2) Saving and community management in form of committee and accountability; 3) Preserving and efficient use of natural resource and community asset as well as living as Sufficiency Economy Approach in every family; and 4) Developing life quality with various ways; and Consistent following up and public relation.
|
|---|
