| บทคัดย่อ |
การส่งเสริมและพัฒนาการเลี้ยงไก่พื้นเมืองสู่มาตรฐานความปลอดภัยทางด้านอาหารแก่เกษตรกรผู้เลี้ยงไก่พื้นเมืองในจังหวัดเพชรบูรณ์ ดำเนินการสำรวจเกษตรกรผู้เลี้ยงไก่พื้นเมือง จำนวน 100 ราย พบว่าเกษตรกรส่วนใหญ่เป็นเพศชาย (ร้อยละ 69) มีอายุมากกว่า 60 ปีขึ้นไป (ร้อยละ 31) จบการศึกษาระดับประถมศึกษา (ร้อยละ 64) มีประสบการณ์การเลี้ยง 1-5 ปี (ร้อยละ 61) แต่ละครัวเรือนมีสมาชิก 1-4 คน (ร้อยละ 74) ใช้พื้นที่ในการเลี้ยง 100-200 ตารางวา (ร้อยละ 49) เลี้ยงไก่พื้นเมืองเป็นอาชีพเสริม (ร้อยละ 96) โดยเลี้ยงแบบอิสระ(ร้อยละ 98) เพื่อการบริโภคเป็นหลัก (ร้อยละ 84) สายพันธุ์ที่เลี้ยงเป็นไก่พันธุ์พื้นเมือง (ร้อยละ 96) ลักษณะเป็นฟาร์มครบวงจร (ร้อยละ 54) เลี้ยงปล่อยธรรมชาติ (ร้อยละ 59) และขังในโรงเรือน (ร้อยละ 23) ลักษณะโรงเรือนเป็นเพิงหมาแหงน (ร้อยละ 66) โครงสร้างเป็นไม้ (ร้อยละ 91) และใช้ตาข่ายลวดหรือพลาสติกกั้นเป็นผนังโรงเรือน (ร้อยละ 43) เกษตรกรจะผสมอาหารเอง (ร้อยละ 81-90) ไม่มีการผสมวิตามินลงในน้ำให้ไก่กิน (ร้อยละ 82) ใช้น้ำประปาเลี้ยงไก่ (ร้อยละ 53) ด้านการจัดการสุขภาพไก่เกษตรกรส่วนใหญ่ไม่ทำวัคซีน (ร้อยละ 83) และไม่มีระบบฆ่าเชื้อโรค (ร้อยละ 89) กรณีเป็นโรคจึงมักจะไม่มีการใช้ยา (ร้อยละ 60) แต่กลุ่มที่มีการใช้ยาจะใช้ยารักษาระบบทางเดินหายใจ (ร้อยละ 12) มีการใช้สมุนไพร (ร้อยละ 24) พื้นที่เลี้ยงไก่ไม่เคยเกิดโรคระบาด (ร้อยละ 73) กำจัดซากโดยการขุดหลุมฝัง (ร้อยละ 91) ฤดูที่เกิดโรคบ่อย คือฤดูฝน (ร้อยละ 67) เกษตรกรที่มีคู่มือบันทึกการจัดการฟาร์มมีเพียงร้อยละ 7 ด้านการจำหน่ายเกษตรกรขายโดยคิดราคาตามน้ำหนักตัว (ร้อยละ 76) และราคาขายอยู่ระหว่า 80-90 บาทต่อกิโลกรัม
จากข้อมูลการสำรวจจึงนำมาการสู่ขับเคลื่อนฟาร์มเพื่อผลักดันฟาร์มเกษตรรายย่อยให้เข้าสู่ฟาร์มที่มีระบบการป้องกันโรคและการเลี้ยงสัตว์ที่เหมาะสม จึงดำเนินกิจกรรมถ่ายทอดองค์ความรู้ ด้าน Good farming management (GFM) และวางแผนเตรียมความพร้อมการตรวจประเมินเพื่อการขอรับการประเมินและขอใบรับรองฟาร์มที่มีระบบการป้องกันโรคและการเลี้ยงสัตว์ที่เหมาะสม
The promoting and development of native chicken production to food safety standards for native chicken farmers in Phetchabun province. A total of 100 native chicken farmers were conducted a survey by questionnaires. The results showed that most of the farmers were male, 69.00 %, aged 60 years or over, 31.00 %, 64.00 % had primary school education, and 61.00 % had experience in raising cattle during 1 to 5 years. Each household has 1-4 members, 74.00 %, Use an area of 100-200 square meters for raising chickens, 49.00 %, Farmers raise local chickens as an additional occupation, 96.00 %, They are raised free-range, 98.00 % and mainly for consumption, 84.00%, Local chicken. breed, 96.00%, Complete farm, 54.00 %, They were raised in freedom, 59.00 % and 23.00 % raised in house. The style of the house was a shed, 66.00 %, a wooden structure, 91.00 %, and wire mesh or plastic netting used as a wall, 43.00 %, Farmers mix their own feed, 81.00-90.00 %, do not mix vitamins into water for chickens, 82.00 %, use tap water to raise chickens, 53.00 %. Chicken health management, 83.00 % of farmers were not vaccinated and do not a disinfection system, 89.00 %. In cases of disease, medicine is usually not used, 60.00 % but 12.00 % of the farmers used drugs to treat the respiratory system, and herbs are used, 24.00 %. An epidemic never spread in this area, 73.00 %, Digging holes for dispose the carcasses, 91.00 %. Rainy season is the most disease season, 67.00 %, Only 7 percent of farmers have a farm management manual. In terms of sales, 76.00 % of farmers sell at a price based on body weight and the selling price is between 80-90 baht per kilogram.
From the survey data, a farm driven was taken to push small agricultural farms to disease prevention and appropriate animal husbandry farm system. Therefore, activities are carried out to transfer knowledge of Good Farming Management (GFM) in the area and plans to prepare for assessments in order to request assessments and request certification of farms that have disease prevention systems and appropriate animal husbandry.
|
|---|
