2564

โครงการวิจัยเดี่ยว

งบประมาณส่วนตัว

การศึกษาโครงสร้างจุลภาคด้วยกล้องจุลทรรศน์อิเล็กตรอน (SEM) จากการเชื่อมซ่อมผิวหน้ารางรถไฟขนาด 7O ปอนด์/หลา ด้วยลวดเชื่อม E110-16G และ E 1-UM-350

Study of Microstructure by Scanning Electron Microscope (SEM) from Welding Repair Surface of 70 pound/yard Railway with E110-16G and E 1-UM-350 Electrode.

1. ผู้ช่วยศาสตราจารย์เอราวัณ ชาญพหล (หัวหน้าโครงการ)
2. ผู้ช่วยศาสตราจารย์ศักดิ์ศิริชัย ศรีสวัสดิ์ (ผู้ร่วมวิจัย)

คณะเทคโนโลยีการเกษตรและเทคโนโลยีอุตสาหกรรม

งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อหาตัวแปรที่เหมาะสมที่สุดสำหรับการเชื่อมซ่อมผิวหน้ารางรถไฟที่สึกหรอและนำเทคโนโลยีการเชื่อมนี้ไปประยุกต์ใช้งานกับกองบำรุงทางเขตขอนแก่น การรถไฟแห่งประเทศไทย ซึ่งทำการศึกษาโครงสร้างจุลภาคโดยใช้เทคโนโลยีวิเคราะห์ระดับสูงด้วยกล้องจุลทรรศน์อิเล็กตรอน (SEM) โดยการเชื่อมซ่อมผิวหน้ารางรถไฟขนาด 70 ปอนด์/หลา มีตัวแปรการทดลองเป็นลวดเชื่อม 2 ชนิด คือ E110-16G และ E 1-UM-350 ซึ่งหลังจากการทดลองเชื่อมทำการตรวจสอบโครงสร้างมหภาค พบว่า จากการเชื่อมด้วยลวดเชื่อม E110-16G บริเวณรอยเชื่อมมีลักษณะการซึมลึกที่ดีมากกว่าจากการเชื่อมด้วยลวดเชื่อม E 1-UM-350 ซึ่งเกิดจากธาตุซิลิกอน (Si) ในลวดเชื่อมส่งผลต่อความสามารถในการเชื่อมและการซึมลึกที่ดี และจากการเชื่อมด้วยลวดเชื่อม E110-16G พบว่า บริเวณรอยเชื่อมมีลักษณะโครงสร้างของเฟสเฟอร์ไรต์มีแนวยาวสลับกับโครงสร้างเพิร์ลไลต์ และจากการเชื่อมด้วยลวดเชื่อม E 1-UM-350 พบว่า โครงสร้างแบไนต์แบบแผ่นกระจายตัวสม่ำเสมอทั่งบริเวณรอยเชื่อม อย่างไรก็ตามจากการตรวจสอบโครงสร้างจุลภาคบริเวณที่ได้รับอิทธิพลจากความร้อน พบว่า จากการเชื่อมด้วยลวดเชื่อม E110-16G โครงสร้างจุลภาคประกอบไปด้วยเฟสเฟอร์ไรต์ผสมกับโครงสร้างเพิร์ลไลต์ และพบว่าเกิดโครงสร้างมาร์เทนไซต์กระจายตัวสม่ำเสมอ แต่ไม่พบความบกพร่องเกิดขึ้น และพบว่าโครงสร้างมาร์เทนไซต์เกิดขึ้นมากจากการเชื่อมด้วยลวดเชื่อม E 1-UM-350 และเกิดโพรงอากาศ (Porosity) กระจายทั่วบริเวณที่ได้รับอิทธิพลจากความร้อน



This research aimed to find the most effective variable for welding repair of railway’s adhesive surface and apply this welding technology in cooperation with Khon Kaen Permanent way, Maintenance Division of State Railway of Thailand. Microstructure was studied with advanced analysis technology through the Scanning Electron Microscope (SEM) with welding repair of railway surface sizing 70 ponds/yards. The variables of the experiment were 2 types welding electrode which were E110-16G and E1-UM-350. After welding experiment, the macrostructure was examined and found that the welding zone with E110-16G was deeper and well permeated than welding with E1-UM-350, because the Silicon (Si) in welding electrode was affected on must follow by austenite structure the ability in welding and permeation. From welding with E110-16G, the structure of ferrite phrase was alternating lengths with pearlite structure in the welding zone. From welding with E1-UM-350, bainite structure was consistently dispersed in the welding zone. However, from the microstructure examination in heat affected zone, in welding with E110-16G, the microstructure was consisted of ferrite phase combined with pearlite structure. Martensite structure was occurred and consistently dispersed and the defect was not found. The martensite structure was occurred from welding with E1-UM-350 and porosity was dispersed in the heating affected zone. 

รางรถไฟขนาด 70 ปอนด์,การเชื่อมซ่อมผิวหน้ารางรถไฟ,กล้องจุลทรรศน์อิเล็กตรอน (SEM),ลวดเชื่อมพอกผิวแข็ง E110-16G และ E 1-UM-350,Railway Sizing 70 ponds/yards,Welding Repair,Railway Surface,Welding Electrode,E110-16G,E1-UM-350.

ดาวน์โหลด เปิด : 76 ครั้ง

ดาวน์โหลด เปิด : 86 ครั้ง:

278 ครั้ง