| บทคัดย่อ |
การพัฒนาระบบเกษตรสมัยใหม่เพื่อผลิตมะเดื่อฝรั่งแบบประณีตประกอบไปด้วย 3 โครงการย่อยได้แก่ 1) การศึกษาปัจจัยการผลิตที่เหมาะสมต่อการปลูกมะเดื่อฝรั่งโดยมุ่งเน้นศึกษาการใช้ปุ๋ยจากมูลนกกระทาที่เหมาะสมต่อการเจริญเติบโตของมะเดื่อฝรั่ง วางแผนการทดลองแบบสุ่มบล็อกสมบูรณ์ (Randomized Complete Block Design ; RCBD) ซึ่งมีทั้งหมด 3 สิ่งทดลอง จำนวน 6 ซ้ำ ซ้ำละ 1 ต้น ใช้ต้นมะเดื่อฝรั่งในการทดลองทั้ง 18 ต้น ดังนี้ สิ่งทดลองที่ 1 ไม่ใส่ปุ๋ย สิ่งทดลองที่ 2 ใส่ปุ๋ยนกกระทา ใส่อัตรา 1,500 กิโลกรัมต่อไร่ สิ่งทดลองที่ 3 ใส่ปุ๋ยมูลนกกระทา อัตรา 2,000 กิโลกรัมต่อไร่ จากการทดลองพบว่า วันที่ 156 วัน ความสูง ขนาดลำต้น ปริมาณคลอโรฟิลล์ น้ำหนักผลต่อต้น และปริมาณของแข็งที่ละลายน้ำที่ได้ทั้งหมด (TSS) ไม่มีความแตกต่างกันทางสถิติ หลังจากการทดลอง จำนวนใบทั้งต้น 100 วัน และขนาดทรงพุ่ม 30 วัน พบว่า การใส่ปุ๋ย 1,500 กิโลกรัมต่อไร่ให้มากว่าการใส่ปุ๋ย 2,000 กิโลกรัมต่อไร่และการไม่ใส่ปุ๋ย โดยจำนวนใบมีค่าเท่ากับ 83.83±27.00 ใบ และ 70.17±20.39 57 ถึง 41.17±20.33 ใบ และขนาดทรงพุ่มโดยมีค่าเท่ากับ 25.29±6.16 เซนติเมตร และ 18.11±4.98 57 ถึง 14.98±7.16 เซนติเมตร น้ำหนักต่อผล พบว่า การใส่ปุ๋ย 2,000 กิโลกรัมต่อไร่ให้มากกว่าใส่ปุ๋ย 1,500 กิโลกรัมต่อไร่และไม่ใส่ปุ๋ย โดยมีค่าเท่ากับ 26.62±20.18 กรัม และ 24.07±24.04 ถึง 10.08±0.22 กรัม ซึ่งมีความแตกต่างทางสถิติอย่างมีนัยสำคัญที่ระดับความเชื่อมั่น 95 เปอร์เซ็นต์ (p<0.05) สำหรับเส้นผ่าศูนย์กลางผลและความสูงผล พบว่า การใส่ปุ๋ย 2,000 กิโลกรัมต่อไร่ได้มากกว่าใส่ปุ๋ย 1,500 กิโลกรัมต่อไร่และใส่ปุ๋ย โดยเส้นผ่าศูนย์กลางผลโดยมีค่าเท่ากับ 37.02±11.01 มิลลิเมตร และ 34.82±13.04 ถึง27.65±0.81 มิลลิเมตร และความสูงผลโดยมีค่าเท่ากับ 34.34±8.29 มิลลิเมตร และ 33.78±11.76 ถึง 27.08±0.83 มิลลิเมตร ซึ่งมีความแตกต่างทางสถิติอย่างมีนัยสำคัญยิ่งที่ระดับความเชื่อมั่น 99 เปอร์เซ็นต์ (p<0.01)
โครงการย่อยที่ 2) การศึกษาภาชนะบรรจุติดต้นที่เหมาะสมต่อคุณภาพของผลผลิตมะเดื่อฝรั่ง โดยทำการทดลองกับมะเดื่อฝรั่งพันธ์แบล็คแจ็ค วางแผนการทดลองแบบสุ่มสมบูรณ์ (CRD) แบ่งออกเป็น 4 สิ่งทดลองประกอบไปด้วยภาชนะบรรจุติดต้น 4 แบบ ได้แก่ 1. ถุงห่อคาร์บอนสีน้ำตาล 2. ถุงห่อผลสีขาว 3. ถุงห่อแบบผ้า 4. ถุงห่อแบบโฟมจากการศึกษาพบว่ามะเดื่อฝรั่งที่ห่อผลด้วยถุงห่อคาร์บอนสีน้ำตาลมีค่าสี L (ความสว่าง) มากที่สุดโดยมีค่าเท่ากับ 56.94 ในขณะที่วัสดุห่อผลชนิดอื่นมีค่าสี L อยู่ในช่วง 31.12-35.22 ส่วนค่าสี a (สีแดง) การห่อผลด้วยวัสดุห่อแบบโฟม มีค่ามากกว่าการห่อผลด้วยถุงผ้าและถุงห่อคาร์บอนสีน้ำตาล และค่าสี b (สีเหลือง) ผลมะเดื่อฝรั่งที่ผ่อผลด้วยถุงห่อผลคาร์บอนสีน้ำตาลมีค่าสี b มากที่สุด รองลงมาคือการห่อผลด้วยถุงห่อแบบโฟม ส่วนการห่อผลด้วยถุงห่อแบบผ้ามีค่าสี b น้อยที่สุด ส่วนความกว้างและความสูงของผลมะเดื่อฝรั่งในทุกวัสดุห่อไม่มีความแตกต่างกัน ส่วนความยาวของผลนั้น การห่อผลด้วยถุงห่อแบบโฟมนั้นมีความยาวของผลมากกว่าการห่อผลด้วยถุงห่อคาร์บอนสีน้ำตาล และถุงกระดาษสีขาว และมะเดื่อฝรั่งที่ห่อด้วยถุงห่อคาร์บอนสีน้ำตาลมีปริมาณของแข็งที่ละลายน้ำได้มากที่สุด
โครงการย่อยที่3 การศึกษาการแปรูปมะเดื่อฝรั่งเพื่อยืดอายุการเก็บรักษาและเพิ่มมูลค่าของผลผลิตมะเดื่อฝรั่งซึ่งเป็นผลไม้ที่เก็บรักษาได้ไม่นาน โดยทำการศึกษาการแปรรูปมะเดื่อฝรั่งอบกรอบซึ่งทำการศึกษาในเชิงของระยะเวลาในการอบกรอบ โดยแบ่งเป็นการอบที่อุณหภูมิ 70 °C ที่ระยะเวลา 3 6 และ 12 ชั่วโมง พบว่าค่าสีของมะเดื่อฝรั่งแผ่นก่อนอบกรอบในแต่ละกรรมวิธีไม่มีความแตกต่างกันทางสถิติ ค่าสีของมะเดื่อฝรั่งแผ่นหลังอบกรอบค่าสีมีความแตกต่างกันทางสถิติอย่างมีนัยสำคัญยิ่งโดยการอบที่ระยะเวลา 12 ชั่วโมงมีค่าสี L* มากกว่าการอบที่ระยะเวลา 3 ชั่วโมง โดยมีค่าสี L* เท่ากับ 28.19 และ 21.90 ตามลำดับ ส่วนค่าสีในด้านอื่นในแต่ละกรรมวิธีไม่มีความแตกต่างกันทางสถิติ ส่วนค่าส่วนต่างสีของมะเดื่อฝรั่งแผ่นหลังอบกรอบค่าสีมีความแตกต่างกันทางสถิติอย่างมีนัยสำคัญยิ่งโดยการอบที่ระยะเวลา 12 ชั่วโมงมีค่าสี ∆L* มากกว่าการอบที่ระยะเวลา 3 ชั่วโมง โดยมีค่าสี ∆L* เท่ากับ 3.40 และ -2.38 ตามลำดับ ส่วนค่าสีในด้านอื่นในแต่ละกรรมวิธีไม่มีความแตกต่างกันทางสถิติ
|
|---|
