| บทคัดย่อ |
งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อ 1) เพื่อศึกษาสภาพการจัดการธุรกิจเพื่อรองรับการค้าและการท่องเที่ยวบนเส้นทางระเบียงเศรษฐกิจหลวงพระบาง-อินโดจีน-เมาะลำไย 2) เพื่อศึกษาอิทธิพลของปัจจัยเชิงสาเหตุที่ส่งผลต่อผลสัมฤทธิ์ของธุรกิจเพื่อรองรับการค้าและการท่องเที่ยวบนเส้นทางระเบียงเศรษฐกิจหลวงพระบาง-อินโดจีน-เมาะลำไย 3) เพื่อพัฒนารูปแบบการเพิ่มศักยภาพการจัดการธุรกิจเพื่อรองรับการค้าและการท่องเที่ยวบนเส้นทางระเบียงเศรษฐกิจหลวงพระบาง-อินโดจีน-เมาะลำไย กลุ่มตัวอย่างในการวิจัยคือ ผู้ประกอบการธุรกิจบนเส้นทางระเบียงเศรษฐกิจหลวงพระบาง-อินโดจีน-เมาะลำไย ภาคเหนือตอนล่าง 5 จังหวัด (อุตรดิตถ์ ตาก เพชรบูรณ์ สุโขทัย และพิษณุโลก) จำนวน 540 คน เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บรวบรวมข้อมูลคือ แบบสอบถาม และการสัมภาษณ์เชิงลึก สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ได้แก่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ค่าสัมประสิทธิสหสัมพันธ์เพียร์สัน การวิเคราะห์ปัจจัยเชิงยืนยัน และการวิเคราะห์สมการโครงสร้าง (SEM) ผลการวิจัยพบว่า กลุ่มตัวอย่างมีการจัดการธุรกิจเพื่อรองรับการค้าและการท่องเที่ยวบนเส้นทางระเบียงเศรษฐกิจหลวงพระบาง-อินโดจีน-เมาะลำไย ด้านการดำเนินงานตามกรอบแนวคิดของแมคคินซีย์ อยู่ในระดับมากทุกด้าน โดยด้านโครงสร้างองค์กร มีคะแนนเฉลี่ยมากเป็นอันดับที่ 1 เท่ากับ 4.40 รองลงมาคือ ด้านกลยุทธ์ มีคะแนนเฉลี่ยเท่ากับ 4.34 ด้านค่านิยมร่วม มีคะแนนเฉลี่ยเท่ากับ 4.31 ด้านทักษะ มีคะแนนเฉลี่ยเท่ากับ 4.29 ด้านรูปแบบการบริหาร มีคะแนนเฉลี่ยเท่ากับ 4.26 ด้านพนักงาน มีคะแนนเฉลี่ยเท่ากับ 4.22 และด้านระบบ มีคะแนนเฉลี่ยเท่ากับ 4.18 ตามลำดับ และพบว่าการจัดการคุณภาพโดยรวม ด้านผู้นำ มีค่าคะแนนสูงที่สุด คือมีค่าเฉลี่ยเท่ากับ 4.50 รองลงมาคือ ด้านการมุ่งเน้นลูกค้า มีค่าเฉลี่ยเท่ากับ 4.43 และด้านการจัดการกระบวนการ มีค่าเฉลี่ยเท่ากับ 4.35 ตามลำดับ ในส่วนผลสัมฤทธิ์ของธุรกิจ พบว่า ผลสัมฤทธิ์ด้านลูกค้าสูงที่สุดเป็นอันดับที่ 1 คะแนนค่าเฉลี่ยเท่ากับ 4.30 และรองลงมาคือ ด้านกระบวนการภายใน มีคะแนนค่าเฉลี่ยเท่ากับ 4.27 และด้านการเงิน คะแนนค่าเฉลี่ยเท่ากับ 4.11 ตามลำดับ
และพบอิทธิพลเส้นทางของโมเดลดังนี้ ปัจจัยด้านการดำเนินงานตามกรอบแนวคิดของแมคคินซีย์ มีอิทธิพลทางตรงไปยังปัจจัยด้านผลสัมฤทธิ์ของธุรกิจอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ 0.001 (DE = 0.29) ปัจจัยด้านการดำเนินงานตามกรอบแนวคิดของแมคคินซีย์ มีอิทธิพลทางตรงไปยังปัจจัยด้านการจัดการคุณภาพโดยรวม อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ 0.001 (DE = 0.80) ปัจจัยด้านการจัดการคุณภาพโดยรวม มีอิทธิพลทางตรงไปยังปัจจัยด้านผลสัมฤทธิ์ของธุรกิจ อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ 0.001 (DE = 0.57) และอิทธิพลทางอ้อมของปัจจัยด้านการดำเนินงานตามกรอบแนวคิดของแมคคินซีย์ ต่อปัจจัยด้านผลสัมฤทธิ์ของธุรกิจ ผ่านปัจจัยด้านการจัดการคุณภาพโดยรวม มีอิทธิพลโดยรวมเท่ากับ 0.570 อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ
รูปแบบการเพิ่มศักยภาพการจัดการธุรกิจเพื่อรองรับการค้าและการท่องเที่ยวบนเส้นทางระเบียงเศรษฐกิจหลวงพระบาง-อินโดจีน-เมาะลำไย (LIMEC) ประกอบด้วย 1) การดำเนินงานตามกรอบแนวคิดของแมคคินซีย์ 2) การจัดการคุณภาพโดยรวม โดยธุรกิจที่มุ่งดำเนินงานตามกรอบแนวคิด 2 ประการจะนำไปสู่การเพิ่มประสิทธิภาพในการจัดการธุรกิจเพื่อรองรับการค้าและการท่องเที่ยวบนเส้นทางระเบียงเศรษฐกิจหลวงพระบาง-อินโดจีน-เมาะลำไย (LIMEC) และเกิดผลสัมฤทธิ์ทางธุรกิจได้อย่างมีประสิทธิภาพ
The purposes of this research were: 1) study the business management conditions to support the trade and travel of the Luangprabang-Indochina-Mawlamyine Economic Corridor. 2) Study the influence of causal factors affecting business result to support the trade and travel of the Luangprabang-Indochina-Mawlamyine Economic Corridor 3) Develop a model for increasing business management potential to support the trade and travel of the Luangprabang-Indochina-Mawlamyine Economic Corridor. The sampling group was the 540 entrepreneurs on the Luangprabang-Indochina-Mawlamyine Economic Corridor 5 provinces (Uttaradit, Tak, Phetchabun, Sukhothai and Phitsanulok). The statistics used in this research were percentage, mean, standard deviation, pearson correlation coefficient , Confirmation factor analysis (CFA) and structural equation analysis (SEM). The result shows that The sample group has business management to support the trade and travel of the Luangprabang-Indochina-Mawlamyine Economic Corridor in the implementation of the McKinsey 7-S framework at a high level in all aspects. By the structure an average score of 4.40, followed by strategy with an average score of 4.34, shared values with an average score of 4.31, skills with an average score of 4.29, style with an average score of 4.26, staff with an average score of 4.22 and system an average score of 4.18 respectively. And found that total quality management for leadership has the highest score is an average score of 4.50, followed by the customer focus with an average score of 4.43 and process management with an average score of 4.35, respectively. For the business result, it was found that the customer side is ranked 1st, the average score of 4.30 and the next is Internal process with an average score of 4.27 and financial an average score of 4.11, respectively.
And found the influence of the model path as follows, The McKinsey 7-S framework have direct effect on the business result with significant at .001 (DE = 0.29). The McKinsey 7-S framework has direct effect on the total quality management with significant at .001 (DE = 0.80), total quality management have direct effect to business result with significant at .001 (DE = 0.57) and indirect effect the McKinsey 7-S framework to business result past the total quality management, total effect is 0.570 with significant at .001.
Model of enhancing business management potential to support trade and tourism on the Luangprabang-Indochina-Mawlamyine Economic consisting of 1) McKinsey 7-S framework 2) Total Quality Management. the business that focuses on the implementation of the 2 conceptual frameworks will lead to increased efficiency in business management to support trade and tourism on the Luangprabang-Indochina-Mawlamyine Economic consisting and have to business results effectively achieve.
|
|---|
| คำสำคัญ |
ตามกรอบแนวคิดของแมคคินซีย์,การจัดการคุณภาพโดยรวม,ระเบียงเศรษฐกิจ หลวงพระบาง-อินโดจีน-เมาะลำไย,McKinsey 7-S framework,Total Quality Management,Luangprabang-Indochina-Mawlamyine Economic Corridor: LIMEC
|
|---|
